Kelime kelimesinin kökü nedir?

Etimoloji. Kelime kelimesi, “söylenen, söz” anlamına gelen Arapça كلمة (kalima(t)) kelimesinden ödünç alınmıştır. Arapça kelime, aynı dilde faˁila(t) ölçüsünde de görülen كَلَمَ (kalama) “dedi” fiilinin bir türevidir.

Takı kelimesinin kökü nedir?

Ornament – Nişanyan Sözlüğü. Türkçe-Türkçe tak- fiilinden, Türkçe-Türkçe eki +I(g) ile türetilmiştir. Daha fazla bilgi için, Eklenti’ye bakın. 20. yüzyıla kadar “süs” anlamında kullanılan set kelimesinin yerini almıştır.

Bayrak kelimesinin kökü nedir?

Etimoloji. Bayrak kelimesinin kökeni Türkçe’de mızrak anlamına gelen “batrak”tır. Oğuzların batrak için kullandığı kelime “batruk” idi ve Uygurlar bunu “daldırmak” veya “delmek” fiilleri anlamında kullanıyorlardı. Eski Türkler arasında, hanedanın renklerinde bez ve ipler, yere saplanan veya batırılan mızrağa asılırdı.

Kelebek kelimesinin kökü nedir?

Kelebek kelimesinin kökü kelebektir.

Kelimede kök nasıl bulunur?

Dilbilgisinde kök, bir sözcüğün önek ve sonekleri çıkarıldıktan sonra geriye kalan anlamlı kısmıdır.

Kök nasıl ayrılır?

Türkçede kökler dört kategoriye ayrılır: isim, fiil, sesteş ve ortak kök. Çekim ekleri kelimenin anlamını değiştirmez. Türev ekleri kelimenin sonuna eklenerek kelimenin anlamını tamamen değiştirir.

Telefonun kelimesinin kökü nedir?

Telefon kelimesi eski Yunanca telos “uzak” ve phone “ses” kelimelerinin birleşiminden gelir. Fransızca telefon kelimesinden Türkçeye geçmiştir.

Kapının kökü nedir?

9- Kapı, kapatmak, kapamak, kapak, içermek, kapsam, kap, örten, kapalı, örtmek kelimeleri de aynı kökten gelir… Bütün kelimelerin ortak kökü muhtemelen “kap”tır (bir şeyi çevresinden izole etmek için içine saklamaya yarayan araç).

Kuyumcu kökü nedir?

Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi’ne göre kuyumcu kelimesi, Türkçe kud-mak > kuy-mak “dökmek” kökünden türemiş olup “dökücü, kalıpçı”; kuyumculuk kelimesi ise “döküm işi, döküm” anlamına gelmektedir.

Yoğurt kelimesinin kökü nedir?

Türkçeden dünya dillerine çevrilen “yoğurt” kelimesi, kökenini onunla birlikte yaşayan “süt uyutmak” ifadesinde gizlidir. Tarihi ve çağdaş Türk lehçelerinde ve Türkçede “uyut-” fiili “sütü mayalamak, yoğurt yapmak” anlamında kullanılır.

Gül kelimesinin kökü nedir?

Eski Türkçedeki ash – “gülmek” fiilinden türemiştir.

Zeytin kelimesinin kökü nedir?

Türkçe “zeytin” kelimesinin kökeni İbranice “zait” ve Arapça “zaitum”a dayanmaktadır. Orta Asya’dan Anadolu’ya gelen Türkler, Arap etkisi nedeniyle önce “Zeytun”, sonra da “Zeytin” demişlerdir.

Kirpik kelimesinin kökü nedir?

Kökeni. [1] Eski Türk tarihî metinlerinde, Türkçe-Türkçe dışında günümüz Türk yazı dillerinde pek kullanılmayan kirpikler, *ki ortak kökünden gelir ve gir-Parmak kelimesinin kökü nedir?

Türkçe bir kelime, diğer dünya dillerinde de bulunan *par köküyle ilişkilidir. Aynı kök, Türkçe’de finger ismini oluşturmuştur. Finger ismini, “bir şeyin ilk, başı” anlamına gelen *par {+nAK} toplu ekini alarak oluşturmuştur.

Yalı sözcüğünün kökü nedir?

“Yalı” kelimesi geçmişte kıyı anlamına geliyordu. Bu kelime, kıyı anlamına gelen Yunanca γιαλός kelimesinden geliyor.

Kelime kök müdür?

Bir kelime, bir anlamı veya dilbilgisi işlevi olan ve tek başına kullanılan bir ses veya ses grubudur. Biçim yapısı açısından, kelimeler kök ve ek içerir. Kök kelime yapısının ana morfemindir. Ekler, köklere eklenen morfeminlerdir.

Kelimenin kökeni ne demek?

Bir sözcüğün en eski orijinal biçimi “Etymon” (τὸ ἔτυμον) (Türkçe telaffuzunda Etimon) olarak adlandırılır. Türkçede etimoloji terimi yalnızca bir bilim dalının (“etimoloji”) tanımına değil, aynı zamanda bir sözcüğün kökeni hakkındaki bilgilere de atıfta bulunur ve bu bağlamda “limoloji” anlamına da gelir.

Kelime nedir örnek?

Yarın “onlarla” sinemaya gidiyoruz. Kelimeler ayrıca bağlaçlar, edatlar, belirli nesneler ve tamamlayıcılar içerir. En küçük birimi bir harf olan tüm ses gruplarına kelime denir.

Türkçede kelime kökü değişir mi?

Bir sözcüğün parçalanamayan en küçük anlamlı parçasına kök denir. Kök, sözcüğün anlamlı yapı taşıdır; kök ses bile atlanırsa anlamı bozulur. Kökler, daha önceden var olan ve daha sonra yaratılamayan dilsel birimlerdir; kökler tekrar yaratılamaz (Ergin, ibid.: 204).